Wiebes zag Gold Race-winnares Vos niet en juichte te vroeg: 'Heel dom'

Het is een van de grote angsten van een wielrenner: te vroeg juichen. Het overkwam Lorena Wiebes zondagmiddag in de Amstel Gold Race. Na een veelbewogen koers, die een uur werd stilgelegd en met zo'n vijftig kilometer werd ingekort, dacht de 25-jarige Wiebes dat ze de zege binnen had.

Een echte heuvelklassieker winnen voor eigen publiek. En dat voor een topsprinter. Wiebes schreeuwde het uit, balde haar vuisten en bracht haar handen naar haar hoofd.

Maar toen zag ze in haar linkerooghoek een geel-zwarte flits. Niet zij, maar Marianne Vos had haar wiel als eerste over de streep gedrukt, zo bevestigde de organisatie even later. Met een ultieme jump stelde de 36-jarige Vos haar 251ste zege op de weg veilig.

'Gewoon heel dom'

Wiebes baalde stevig van haar fout. "Het is gewoon heel dom", zei ze voor de NOS-camera. Nadat ze haar tranen had gedroogd bij haar ploeggenoten, keek ze terug op haar sprint.

Wiebes: "Longo Borghini ging aan, toen zat ik al links van haar wiel. Ze gooide me zowat de hekken in, maar op een of andere manier heb ik me erdoor kunnen wurmen. Daardoor had ik te veel de focus op rechts, waardoor ik Marianne niet zag aankomen", verklaarde Wiebes schuldbewust.

"Ik weet dat ik tot de lijn moet sprinten. Normaal doe ik dat allemaal wel, maar Marianne kwam als een verrassing voor me."

Vos leeft met Wiebes mee

Vos voelde mee met haar jongere landgenote. "Het is natuurlijk gewoon ontzettend balen voor Lorena", begon de winnares, die de Amstel Gold Race ook in 2021 won.

In volle sprint zag Vos wel dat Wiebes haar handen in de lucht stak, maar toen was de ervaren renster nog niet klaar. "Ik was gewoon nog aan mijn sprint bezig. Ik dacht: ik moet tot de streep, tot de streep, tot de streep."

Vos, die dit jaar ook al Omloop Het Nieuwsblad en Dwars door Vlaanderen wist te winnen, kijkt terug op een intense editie van de Gold Race.

Natuurlijk is ze blij, maar haar zege voelt ook dubbel. Driedubbel, zelfs. "Vanwege het ongeluk onderweg, waarvan je niet weet hoe het is afgelopen. Vervolgens de herstart. En natuurlijk vanwege Lorena, daar kan ik me goed in verplaatsen."

Intense editie

Ook koersdirecteur Leontien van Moorsel moet even bijkomen na de korte, intense editie van de Gold Race. Na bijna vijftig kilometer werd de wedstrijd stilgelegd vanwege een ongeluk met een politieagent, die bezig was het parcours veilig te houden voor de rensters.

"Op dat soort momenten besef je dat het leven van een politieman belangrijker is dan een wielerkoers", aldus Van Moorsel. Volgens de koersdirecteur gaat het naar omstandigheden goed met de agent.

Door het ongeluk was de organisatie genoodzaakt om het parcours in te korten. Na ruim een uur volgde een herstart. "Veiligheid voor alles, daar hebben wij voor gekozen", aldus Van Moorsel, die kon rekenen op begrip van de rensters.

Zo werd een zware lus, met onder andere beklimmingen van de Eyserbosweg en Keutenberg, geschrapt. De finale bestond daardoor uit drie rondjes op het lokale parcours rond Valkenburg. Het leverde een korte, intense en explosieve koers op.

Of, zoals Vos het mooi beeldend verwoordde: "Dan zijn 150 rustige dames ineens doldwaze stieren".

'Dat is ook sport'

Voor sprinter Wiebes was de ingekorte koers waarschijnlijk in het voordeel. Hoewel de renster door een verhuizing naar Limburg vaker in de heuvels traint, vertelde ze voor de start dat ze nog af en toe nachtmerries van de Keutenberg en de Eyserbosweg heeft.

Maar daar heeft ze nu weinig aan. Ook Van Moorsel voelde mee met de nummer twee. "Als Lorena Wiebes de sprint straks terugkijkt denkt ze waarschijnlijk: wat heb ik gedaan. Maar dat is ook sport."